حجت الاسلام عبدالرضا محمودی مدیر مدرسه علمیه امام مهدی موعود(عج) قم در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، ضمن شهادت امام حسن(ع) گفت: امام حسن مجتبی (ع) دومین امام شیعیان در ۲۱ رمضان سال ۴۰ هجری به امامت رسید و به مدت ۱۰ سال در این مقام فعالیت کرد.
وی با اشاره به شرایط دوران آن امام همام(ع) ادامه داد: امام حسن (ع) در شرایطی به امامت رسید که جامعه اسلامی با تنش‌های داخلی و خارجی روبرو بود. ایشان به عنوان یک رهبر، تلاش کرد تا اقتدار خود را حفظ کند و در عین حال به صلح و وحدت میان مسلمانان اهمیت دهد. یکی از اقدامات مهم حضرت، صلح با معاویه بود که باعث شد به حفظ اصول اسلامی و جلوگیری از خونریزی بپردازد. امام حسن (ع) همچنین در تلاش برای تحریک مردم کوفه و جمع‌آوری نیرو به منظور مقابله با دشمنان، سخنرانی‌های مؤثری داشت که نشان‌دهنده اقتدار و رهبری حضرت بود. این اقتدار در برخورد با مخالفین کاملا مشهود است.
مدیر مدرسه علمیه مهدی موعود(عج) با اشاره اقتدار امام حسن(ع) در برخورد و مواجه با مخالفین و معاندین، افزود: امام حسن مجتبی (ع) در مواجهه با مخالفان رویکردی استراتژیک و مدبرانه داشتند.
محمودی با اشاره به روشهای برخورد امام (ع) با مخالفین و معاندین از جمله این روشها را مکاتبات و دیپلماسی عنوان کرد و افزود: امام حسن (ع) با معاویه مکاتباتی داشت و او را به تبعیت از خود دعوت کرد. این مکاتبات نشان‌دهنده تلاش برای حفظ وحدت و جلوگیری از جنگ بود.
وی، شناسایی وضعیت مردم را شیوه دوم امام (ع) بیان کرد و ادمه داد: ایشان به خوبی وضعیت سیاسی و اجتماعی مردم کوفه را درک کرده بود و می‌دانست که برخی از آنها به دلیل فشارهای سیاسی و اقتصادی، به سمت معاویه گرایش دارند.
محمودی، صلح به عنوان راه‌حل را از دیگر روش های حضرت بیان کرد و گفت: این تصمیم به دلیل شرایط دشوار و نیاز به حفظ جان پیروانش بود. ایشان شروطی را برای صلح تعیین کرد که شامل منع معاویه از تعیین جانشین و خودداری از توطئه علیه شیعیان بود. این اقدامات نشان‌دهنده رویکرد مدبرانه و صلح‌طلبانه امام حسن (ع) در مواجهه با چالش‌های سیاسی و اجتماعی زمانه‌اش بود.
مدیر مدرسه علمیه مهدی موعود(عج) با بیان این که امام حسن(ع) با وجود فشارها و انتقادات از جانب خوارج، به حفظ اصول اسلامی و جلوگیری از خونریزی بیشتر اهمیت می‌داد، اضافه کرد: این رویکرد نشان‌دهنده تدبیر و رهبری امام حسن (ع) در شرایط بحرانی و پیچیده زمانه‌اش بود.
وی با تاکید بر مظلومیت امام حسن مجتبی (ع)، به دلایل متعدد تاریخی در این رابطه اشاره کرد و افزود: از جمله این موارد خیانت یاران است. بسیاری از کسانی که به حضرت بیعت کرده بودند، در زمان فشار و تهدید به سمت معاویه متمایل شدند و این امر موجب تضعیف موقعیت امام(ع) شد.
محمودی، دلیل دوم را فشار سیاسی عنوان کرد و بیان داشت: پس از شهادت امام علی (ع)، امام حسن (ع) با معاویه روبرو بود که با حمایت مالی و نظامی، تلاش می‌کرد تا خلافت را به دست بگیرد. این فشارها باعث شد که امام حسن (ع) در شرایطی دشوار قرار گیرد.
مدیر مدرسه علمیه مهدی موعود(عج)، دلیل سوم را صلح عنوان کرد و ادامه داد: انتخاب صلح به عنوان راه‌حل، خود به نوعی مظلومیت امام حسن (ع) را نشان می‌دهد. ایشان به دلیل شرایط نامساعد به صلح تن داد تا جان مسلمانان را حفظ کند.
ححجت‌الاسلا محمودی دلیل دیگر را تاریخ نگاری غیرمنصفانه بیان داشت و گفت: تاریخ نگاری‌ها و روایات تاریخی در مورد امام حسن (ع) غالباً تحت تأثیر تعصبات سیاسی قرار داشته و این امر به ممظلومیت حضرت دامن زد.
وی در پایان گفت: این عوامل در کنار هم، تصویری از مظلومیت امام حسن (ع) را به وجود آورده‌اند که هنوز هم در تاریخ اسلام مورد توجه قرار دارد.
انتهای پیام
